შეამოწმე შენი ცოდნა

2023 წლის 1 იანვარს, პროკურორმა სასამართლოს მოტივირებული შუამდგომლობით მიმართა და ფარული ვიდეოჩაწერის განსახორციელებლად ნებართვა ითხოვა. პროკურორმა შუამდგომლობაში მიუთითა, რომ არსებობს დასაბუთებული ვარაუდი იმისა, რომ ე. ბაიდოშვილს ჩადენილი აქვს განზრახ მკვლელობის მომზადება. ამასთან, მოთხოვნილი ფარული საგამოძიებო მოქმედების შედეგად მოპოვებული იქნება გამოძიებისათვის არსებითი მნიშვნელობის მქონე ის ინფორმაცია, რომლის სხვა საშუალებით მოპოვება შეუძლებელია. სასამართლომ 2023 წლის 3 იანვარს განჩინება მიიღო, რითაც პროკურორის შუამდგომლობა დაკმაყოფილდა.
შეაფასეთ მოსამართლისა და პროკურორის მოქმედება.

2023 წლის 6 იანვარს, ბრალდებული დ. აზარიანის პირველი წარდგენის სხდომაზე ადვოკატმა სასამართლოს წინაშე იშუამდგომლა ბრალდებულის მიმართ აღკვეთის ღონისძიების სახედ პირადი თავდებობა გამოყენებულიყო. მოსამართლემ პროკურორსა და ადვოკატს მიმართა, რომ სანამ მიიღებდა გადაწყვეტილებას მიეღწიათ საერთო აზრისათვის, თუ რამდენი პირი სურდათ, რომ ყოფილიყო თავდები. პროკურორი კატეგორიული წინააღმდეგი იყო, თუმცა ადვოკატმა სხდომის დარბაზში სამი დამსწრე შეარჩია. მოსამართლემ სრულად დააკმაყოფილა ადვოკატის შუამდგომლობა და დ. აზარიანს შეუფარდა პირადი თავდებობდა, ისე, რომ მხოლოდ 2-ს განუმარტა თავდების უფლებები და მოვალეობები.

პროკურორმა თბილისის საქალაქო სასამართლოს მოსამართლის მიერ მიღებული გამამართლებელი განაჩენი გაასაჩივრა. განაჩენის თანახმად, მ. ღონღაძე სსკ-ის 143-ე მუხლის პირველი ნაწილით წარდგენილ ნაკლებად მძიმე დანაშაულის ბრალდებაში უდანაშაულოდ იქნა ცნობილი (თავისუფლების აღკვეთა). თბილისის სააპელაციო სასამართლოს სისხლის სამართლის საქმეთა პალატის მოსამართლემ საჩივარი ერთპიროვნულად განიხილა და პირველი ინსტანციის სასამართლოს გამამართლებელი განაჩენი უცვლელად ძალაში დატოვა. პროკურორმა განაჩენი უზენაეს სასამართლოში გაასაჩივრა და მიუთითა, რომ სააპელაციო სასამართლოს მოსამართლემ არსებითად დაარღვია კანონი, რადგან მას უფლება არ ჰქონდა გასაჩივრებული განაჩენი ერთპიროვნულად განეხილა. უზენაესმა სასამართლომ „საკასაციო საჩივრის დასაშვებობის შემოწმების შესახებ“ განჩინება მიიღო და საქმე განსახილველად არ დაუშვა.
სწორია თუ არა უზენაესი სასამართლოს გადაწყვეტილება ? 

გ. მარღიშვილი დასაქმებული იყო ერთ-ერთი შპს-ს მძღოლის პოზიციაზე. მის სამსახურებრივ მოვალეობას წარმოადგენდა მხოლოდ მომხმარებლამდე სხვადასხვა შეკვეთის მიტანა. 2023 წლის 12 თებერვალს მან ერთ-ერთი შეკვეთა ადრესატს ვერ გადასცა, რადგან ეს უკანასკნელი მითითებულ მისამართზე არ დახვდა. ნივთი კი, რომელიც მას უკან საწყობში უნდა დაებრუნებინა სახლში წაიღო და მეორე დღეს ლომბარდში ჩააბარა, რის სანაცვლოდაც 100 ლარი აიღო.
როგორ დაკვალიფიცირდება გ. მარღიშვილის ქმედება ?

2023 წლის 27 იანვარს თვითმკვლელობის ცდამდე მიყვანის ფაქტზე გამოძიება მიმდინარეობდა. გამომძიებელმა დაზარალებული საგამოძიებო ორგანოში დაიბარა და მოსთხოვა ამოცნობაში მონაწილეობის მიღება. დაზარალებული კატეგორიული წინააღმდეგი იყო აღნიშნული მოქმედების მონაწილე გამხდარიყო, რადგან მძიმე ფსიქიკური ტრამვა ჰქონდა და სავარაუდო დამნაშავის ნახვა კიდევ ერთხელ აღარ სურდა. გამომძიებელმა დაზარალებულის განუმარტა, რომ საგამოძიებო მოქმედებაში მონაწილეობის მიღება სავალდებულოა და უარის თქმის შემთხვევაში გამოძიებას გაუჭირდებოდა საქმეზე ჭეშმარიტების დადგენა. აღნიშნული განმარტების შემდეგ გამომძიებელმა დაზარალებულს  ხუთი ამოსაცნობი პირი წარუდგინა, რომელთაგან დაზარალებულმა ვერცერთის ამოცნობა შეძლო.
კანონიერია თუ არა გამომძიებლის მოქმედება ? 

სისხლის სამართლის საპროცესო კოდექსის მიხედვით, ჩამოთვლილთაგან რომელი მსჯელობაა სწორი ? 

ერთმანეთის არაბიოლოგიურმა და-ძმამ, ი. კიკოლაშვილმა და დ. ჭიკაძემ დაქორწინება გადაწყვიტეს. 2023 წლის 20 თებერვალს ისინი სსიპ „იუსტიციის სახლში“ მივიდნენ და შესაბამისი განცხადება შეიტანეს. სსიპ „სახელმწიფო სერვისების განვითარების სააგენტომ“ განმცხადებლებს სარეგისტრაციო წარმოებაზე უარი უთხრა, რომლის საფუძვლად მიუთითა, რომ კანონით აკრძალული იყო მათი დაქორწინება.
კანონიერია თუ არა სსიპ „სახელმწიფო სერვისების განვითარების სააგენტოს“ გადაწყვეტილება ?

ი. ნაკაშიძე და გ. მიქაძე 2007 წლიდან რეგისტრირებულ ქორწინებაში იმყოფებიან. 2011 წელს ი. ნაკაშიძემ მემკვიდრეობით მამისგან მიიღო 120.000 აშშ დოლარად შეფასებული საცხოვრებელი ბინა. 2023 წლის 16 თებერვალს მეუღლეები განქორწინდნენ. გ. მიქაძე ითხოვს ი. ნაკაშიძის ქონებიდან ნახევარს, კერძოდ 60.000 აშშ დოლარს, იმ არგუმენტით, რომ მეუღლეთა მიერ ქორწინების განმავლობაში შეძენილი ქონება წარმოადგენს მათ თანასაკუთრებას. ამასთან, მათ შორის საქორწინო ხელშეკრულება დადებული არ ყოფილა, რასაც შესაძლოა სხვაგვარად გადაეწვიტა საკითხი განქორწინების შემთხვევაში. გ. მიქაძემ დავის განსახილველად სასამართლოს მიმართა.
როგორ გადაწყდება აღნიშნული დავა სასამართლოს მიერ ?

2023 წლის 28 იანვარს სასამართლოს მედიაციის პროცესში დავა დასრულდა მხარეთა შეთანხმებით. მოსარჩელე – ს. ურთმელაშვილს სახელმწიფო ბაჟი გადახდილი ჰქონდა 2000 ლარი, საიდანაც დაუბრუნდა 1200 ლარი.
სწორად მოხდა თუ არა გადახდილი ბაჟის დაბრუნება ? 

2023 წლის 28 იანვარს სააპელაციო სასამართლოს სამოქალაქო საქმეთა პალატის მოსამართლემ ქონებრივ-სამართლებრივი დავა, განიხილა ერთპიროვნულად, რომლის ღირებულებდა შეადგენდა 25 000 ლარს. მოპასუხემ უკმაყოფილება გამოთქვა მოსამართლის მიმართ და განაცხადა, რომ მიღებული გადაწყვეტილება არის უკანონო, რადგან მოსამართლეს უფლება არ ჰქონდა აღნიშნული დავა ერთპიროვნულად განეხილა.
საფუძვლიანია თუ არა ადვოკატის პოზიცია ? 

კერძო მედიაციის პროცესში მონაწილე მედიატორის საქმიანობის ანაზღაურების წესი და პირობები განისაზღვრება:

2023 წლის 04 თებერვალს, მთვრალ მდგომარეობაში მყოფმა, ს. შაქარაშვილმა მეუღლეს ჩხუბი და გინება დაუწყო. ხმაურზე გამოვიდა კარის მეზობელი – უ. გიუნაშვილი, რომელმაც მოძალადეს დამშვიდებისაკენ მოუწოდა. ამ დროს ძალადობის მსხვერპლი აივანზე გავიდა იმ იმედით, რომ მოძალადე ქმარი დაწყნარდებოდა და დაიძინებდა. ს. შაქარაშვილმა აიღო სამზარეულო დანა, აივანზე გავიდა და მეუღლეს გულმკერდის არეში მოუქნია, რა დროსაც მსხვერპლმა ხელი აიფარა. დარტყმის შედეგად მსხვერპლს ხელი გაეჭრა. გ, გიუნაშვილი შეეცადა დანის წართმევას, მაგრამ უშედეგოდ. ს. შაქარაშვილმა კვლავ მოუქნია მეუღლეს დანა, რა დროსაც გ. გიუნაშვილმა მსხვერპლს ხელი ჰკრა და მეორე სართულის აივნიდან გადააგდო. დაცემის შედეგად მსხვერპლს ჯანმრთელობის მძიმედ დაუზიანდა, კერძოდ ორივე ფეხი მოიტეხა.
შეერაცხება თუ არა ობიექტურად უ. გიუნაშვილს ძალადობის მსხვერპლისათვის მიყენებული ჯანმრთელობის მძიმე დაზიანება ?

2023 წლის 11 თებერვალს დაახლოებით 22:00 საათზე, გ. ბერიძე მივიდა ყოფილი მეუღლის – ნ. გოროზიას საცხოვრებელ სახლში და დაუწყო შერიგებაზე საუბარი. ამ დროს ნ. გოროზია ტელეფონზე სასაუბროდ გავიდა გვერდით ოთახაში. გ. ბერძეს ყოფილი მეუღლის ტელეფონზე საუბრისას შემოესმა სიტყვები, „დღეს საღამოს არ მცალია, შეიძლება ხვალ, ვნახოთ…“.  გ, ბერიძემ ჩათვალა, რომ ნ. გოროზიას დაურეკა მამაკაცმა. აღნიშნულზე გაღიზიანდა და ყოფილ მეუღლეს ყვირილი და გინება დაუწყო. მან უთხრა, რომ მას არ ჰქონდა უფლება სხვა მამაკაცთან დაემყარებინა ურთიერთობა, რადგან ის კვლავ მას ეკუთვნოდა და როგორც თავად ჩათვლიდა ყველაფერი ისე იქნებოდა. ნ. გორიზიას შეეშინდა და გაქცევა სცადა, რა დროსაც გ. ბერიძემ დაიჭირა და ხელების ყელზე მოჭერით გაგუდა.
როგორ დაკვალიფიცირდება გ. ბერიძის ქმედება ?

საქართველოს გენერალური პროკურატურის საერთაშორისო ურთიერთობებისა და სამართლებრივი უზრუნველყოფის დეპარტამენტის პროკურორი ესტონეთის სახელმწიფოს საგამოძიებო უწყების მომართვის (შუამდგომლობის) საფუძველზე ქ. გორში საპროცესო მოქმედებას ატარებდა, რა დროსაც ხელმძღვანელობდა ესტონეთის საპროცესო კანონმდებლობის შესაბამისად. გენერალური პროკურატურის გენერალური ინსპექციის დეპარტამენტში ანონიმური შეტყობინებით პროკურორის საპროცესო მოქმედება იქნა გასაჩივრებული, ვინაიდან ესტონეთსა და საქართველოს შორის დადებული ხელშეკრულებით გათვალისწინებული არ იყო ერთი სახელმწიფოს მიერ მეორე სახელმწიფოს კანონმდებლობის გამოყენების საკითხები.
საფუძვლიანია თუ არა ანონიმური შეტყობინება ?

2023 წლის 12 თებერვალს გამართულ ნაფიც მსაჯულთა შერჩევის სხდომაზე, მსაჯულობის №47-ე კანდიდატმა ადვოკატის კითხვაზე ბოლო 1 წლის განმავლობაში ხომ არ ყოფილა ადმინისტრაციული წესით დაჯარიმებული, განაცხადა, რომ დაახლოებით 6 თვის წინ რესტორანში იჩხუბა და სასამართლომ 500 ლარით დააჯარიმა წვრილმანი ხულიგნობისა და დანის ტარებისათვის. აღნიშნულის შემდეგ ადვოკატმა კანდიდატის აცილება მოითხოვა, რომლის საფუძვლად მიუთითა, რომ პირი ვერ მიიღებს სისხლის სამართლის პროცესში მონაწილეობას თუ ადმინისტრაციული სახდელი დაედო და ამ ადმინისტრაციული სახდელის დადებიდან 1 წელზე ნაკლებია გასული.
სწორია თუ არა ადვოკატის პოზიცია ?

2022 წლის 10 მარტს დ. გეჯაძემ ბანკის წინაშე სასესხო ვალდებულების უზრუნველსაყოფად, იპოთეკით დატვირთა კუთვნილი უძრავი ქონება. იპოთეკის ხელშეკრულებაში გათვალისწინებული იყო პირობა, რომლის მიხედვითაც, უძრავი ნივთის მესაკუთრეს ეკრძალებოდა იპოთეკით დატვირთული მიწის ნაკვეთის გასხვისება, ან სხვაგვარი განკარვა, კრედიტორის თანხმობის გარეშე. აღნიშნული სახელშეკრულებო პირობის მიუხედავად, დ. გეჯაძემ, 2023 წლის 30 იანვარს ო. უჩანეიშვილთან საჯარო რეესტრში დადო უძრავი ქონების ნასყოდობის ხელშეკრულება. აღნიშნულს ბანკის იურისტი არ ეთანხმება, აპირებს სარჩელით სასამართლოს მიმართოს, ზემოაღნიშნული ნასყიდობის ხელშეკრულების ბათილად ცნობა და უძრავი ნივთის პირვანდელი მესაკუთრისათვის დაბრუნება მოითხოვოს.
სარჩელის შეტანის შემთხვევაში, როგორ უნდა გადაწყვიტოს საკითხი სასამართლომ ? 

ხანდაზმულობით საკუთრების შეძენისას პირი მოიპოვებს საკუთრების უფლებას მოძრავ ნივთზე თუ იგი უწყვეტად ფლობს როგორც საკუთარს: 

2023 წლის 3 თებერვალს, სასამართლო სხდომაზე მოპასუხე არ გამოცხადდა. მოსამართლემ სხდომის მდივანს ჰკითხა, მხარეებს გაეგზავნათ, თუ არა შეტყობინება სხდომის დანიშვნის თარიღის შესახებ, რაზეც სხდომის მდივანმდა უპასუხა, რომ კანონით დადგენილი წესით მხარეებს შეტყობინება გაეგზავნათ. მოსარჩელემ სხდომაზე მოითხოვა, რომ სასამართლოს გამოეტანა დაუსწრებელი გადაწყვეტილება. მოსამართლემ მოსარჩელის მოთხოვნა არ დააკმაყოფილა და დაუსწრებელი გადაწყვეტილება არ გამოიტანა. სასამართლომ განმარტა, რომ სარჩელში მითითებული იყო ისეთი გარემობები, რომლებიც იურიდიული ანალიზის შედეგად შეუძლებელია რეალობიდან გამომდინარეობდეს, კერძოდ სარჩელში მითითებული გარემოებები იურიდიულად ვერ ამართლებს სასარჩელო მოთხოვნას. აღნიშნული განმარტების შემდეგ, მოსამართლემ სხდომა გადადო.
კანონიერია თუ არა მოსამართლის გადაწყვეტილება ? 

2023 წლის 4 თებერვალს გამართულ სხდომაზე, მოსარჩელემ იშუამდგომლა სხდომაზე მოწმის სახით დაკითხულიყო რ. აბუსერიძე. მოსამართლემ მანდატურს სთხოვა მოწმის სხდომის დარბაზში შემოყვანა, რომელიც სხდომის დარბაზის გარეთ იცდიდა. რ. აბუსერიძემ ჩვენების მიცემამდე სასამართლოს განუმარტა, რომ მართალია მომხდარ ფაქტს უშუალოდ შეესწრო, კერძოდ როგორ დაზიანდა მისი ძმის ძვირადღირებული ავტომანქანა, მაგრამ თუ სასამართლო მას დაავალდებულებს ჩვენების მიცემას ეს გამოიწვევს მის სისხლისსამართლებრივ პასუხისმგებლობას, რადგან არაკანონიერი გზებით უკვე სცადეს ამ დავის მოგვარება, რისთვისაც თავისი ძმა და რამდენიმე პირი „ქურდულ შეკრებაში“ მონაწილეობის მიღებისათვის სასამართლომ დამნაშავედ სცნო და სასჯელაღსრულების დაწესებულებაში იმყოფებიან. სასამართლომ მოწმედ მოწვეული რ. აბუსერიძე ჩვენების მიცემის ვალდებულებისაგან გაანთავისუფლა.
სწორად მოიქცა თუ არა სასამართლო ? 

2023 წლის 11 თებერვალს 17 წლის გ. სამსონაძე თბილისის საქალაქო სასამართლომ დამნაშავედ სცნო ორი პირის განზრახ მკვლელობის ჩადენისათვის. მას სასჯელის სახედ და ზომად განესაზღვრა თავისუფლების აღკვეთა 20 წლის ვადით, რაც არასრულწლოვანთა მართლსამჯულების კოდექსის მიხედვით შეუმცირდა 1/4-ით და საბოლოო სასჯელის სახედ და ზომად განესაზღვრა 15 წლით თავისუფლების აღკვეთა.
კანონიერია თუ არა სასამართლოს გადაწყვეტილება ?

2023 წლის 11 თებერვალს გ. უჩანეიშვილმა სასამართლოს მიმართა. მან მიუთითა, რომ დამსაქმებელმა, კერძო კომპანიამ დაარღვია შრომის კოდექსის მოთხოვნები, რადგან 10 თვის განმავლობაში ანაზღაურებისგარეშე სტაჟიორად აიყვანა ორი ადამიანი. დამსაქმებელმა კომპანიამ სარჩელი არ სცნო და მიუთითა, რომ მას უფლება აქვს სტაჟიორის თანხმობით, დადოს ანაზღაურებისგარეშე სტაჟირების ხელშეკრულება არაუმეტეს 1 წლისა.
სწორია თუ არა დამსაქმებლის პოზიცია ?